Rozpoczynam po raz kolejny w swoim życiu tzw. miesiąc codziennie w górach. Będą to krótsze i dłuższe trasy. Z czasem uzupełnię ich opis o bardziej techniczne aspekty (opisy schronisk, szlaków, ciekawostki itp.). Jako że moja kondycja jest dramatyczna, to wyzwaniem dla mnie było się zebrać w sobie, by rozpocząć to konkretnie i wrócić częściej na szlak. Pierwszy dzień rozpocząłem trasą z popularnego u nas Przegibka (przełęcz 663 m n.p.m). Był to szlak niebieski na Magurkę Wilkowicką (909 m n.p.m), znajdującą się w Beskidzie Małym. Na przełęcz podjechałem samochodem ze Straconki (dzielnica Bielska-Białej), gdzie mieszkam. Można powiedzieć, że jest to nasza okolica.
Oczywiście szlaków znakowanych i nie na Magurkę jest sporo, więc powyżej łącznika ze szlakiem żółtym z Międzybrodzia Bialskiego Ponikiew trasa biegła w kierunku sklepu spożywczego poniżej schroniska aż na sam szczyt. Obecnie obiekt PTTK znacznie się różni pod względem infrastruktury. Została odnowiona elewacja zewnętrzna i wnętrze. Kilkadziesiąt metrów poniżej powstała instalacja fotowoltaiczna.
Schronisko PTTK na Magurce Wilkowickiej
Zakupiłem z maszyny wodę mineralną za 5zł i udałem się w drogę powrotną. Do wspomnianego łącznika ze szlakiem do Międzybrodzia Bialskiego Ponikwi starałem się iść innymi ścieżkami, a następnie wybrałem odcinek bez szlaku prowadzący przez szczyt Sokołówka (853 m n.p.m.). Tak jak godzinę wcześniej powyżej Gawry (obiekt gastronomiczny na przełęczy) na Przegibku pracowali leśnicy, zbierając spadnięte drzewa i gałęzie. Z tego miejsca jeszcze chwila i trafiłem do samochodu, skąd udałem się do domu, wcześniej robiąc zakupy w Wiwi Samie (miejscowy sklep pod kościołem) w Straconce.
Podsumowanie spaceru
Trasa zajęła mi 1 godzinę i 40 minut. Dojazd samochodem w dwie strony po 10 minut. Trasa z Przegibka na szczyt Magurki około 45 minut, a zejście jakieś 30 minut. Parę lat temu szlak z Przegibka prowadził zupełnie inaczej i częściowo prowadził ścieżką, jaką schodziłem z Sokołówki. Obecnie zauważyłem duże zmiany w porównaniu z poprzednimi latami. Na samym Przegibku obok kapliczki maryjnej z 1858 roku rozpościerał się widok na zaporę w Międzybrodziu Bialskim. Z kolei poniżej łącznika szlaku niebieskiego z żółtym i czerwonym z Małej Straconki stała kiedyś ławka, gdzie rozpościerał się wspaniały widok w stronę Beskidu Śląskiego. Aktualnie prawie wszystko pozarastane.
Poniżej schroniska na Magurce rozciągała się panorama w kierunku Gór Zasolskich (Beskid Andrychowski, część Beskidu Małego), Chrobaczej Łąki (Hrobaczej Łąki 825 m n.p.m.) i dokładnie widać było Sokołówkę. Obecnie taki pejzaż jest przeszłością. Oczywiście to wszystko jest naturalne, jednak warto kiedyś odświeżyć stare ujęcia z tych miejsc. W wielu miejscach Beskidów i Karpat krajobraz zmienia się w dwie strony. To tak jak z Malinowską Skałą (1152 m n.p.m.) w Beskidzie Śląskim (Pasmo Baraniej Góry), która jest teraz odkryta, a kiedyś byłą zupełnie zalesiona. Kończę ten wywód i muszę wymyślić jakąś trasę na jutro.
Dzień pierwszy byłą udany
Reasumując, jak na pierwszy raz było ekstra. Pogoda dopisała i podobno 1 czerwca w tym roku jest najcieplejszym. Jutro znowu coś napiszę. Traktuję to jako coś w rodzaju własnego pamiętnika i w pewnym sensie jest dla mnie mobilizacją, by kolejne dni zostały także zrealizowane. Podobnie kiedyś robiłem na fb, jednak tym razem będzie to na tej stronie.
1 czerwca 2023 – dzień 1/31
~7:20 – 8:40
Przełęcz Przegibek – Magurka Wilkowicka – Sokołówka – Przełęcz Przegibek
Dzień drugi: Z Przegibka na Gaiki [2/31]
Uwielbiam odkrywać miejsca, w których nie byłem. Chodzę po górach i podróżuję. Interesuje mnie historia, sport oraz etnografia. Zajmuję się także genealogią rodzinną.
