Ilja Miecznikow: geniusz, który marzył o przezwyciężeniu starości

Laureaci Nagrody Nobla w różnych dziedzinach nauki i literatury pochodzili z Ukrainy, ale zdobyli tę nagrodę jako przedstawiciele innych krajów. A przykładem tego jest znany i ceniony na całym świecie biolog. 15 maja 1845 roku w obwodzie charkowskim urodził Ilja Miecznikow. Dzięki jego wynalazkom ludzkość była w stanie pokonać głód i choroby.

W Charkowie Miecznikow ukończył gimnazjum ze złotym medalem. W ciągu dwóch lat ukończył kurs na wydziale nauk przyrodniczych Uniwersytetu w Charkowie. W wieku 18 lat utalentowany biolog opublikował swoje pierwsze badania w Niemczech, a w wieku 23 lat został doktorem zoologii i przeprowadził się do Odessy. Tam spędził kilka lat swojego życia.

Odeska inicjatywa

Z jego inicjatywy w Odessie otwarto Odeską Stację Bakteriologiczną do zwalczania wścieklizny. Miecznikow prowadził dla lekarzy kursy z mikrobiologii, dzielił się najnowszą wówczas wiedzą na temat wąglika, tyfusu, gruźlicy i cholery. Nie był on tylko naukowcem zamkniętym w laboratorium, znał problemy z jakimi borykają się ludzie i za wszelką cenę starał się im pomóc. W wieku 27 lat Ilja Miecznikow odkrył zjawisko fagocytozy: wchłanianie i trawienie obcych cząstek przez komórki organizmu. A dziesięć lat później Ilja Iljicz opracował teorię patologii stanu zapalnego opartą na fagocytozie. To dzięki tym odkryciom wynalazł metody zapobiegania infekcjom.

Nawiasem mówiąc, Miecznikow jest wynalazcą narzędzia, które uratowało ukraińskie plony. W latach siedemdziesiątych XIX wieku rolnictwo bardzo ucierpiało z powodu „robaka chlebowego”, który niszczył rośliny zbożowe. Biolog wyprowadził specjalny grzyb, który zaatakował szkodnika. Miecznikow nie zaprzestaje na tym, podróżuje, wyjeżdża z Odessy aby poznać problemy współczesnego mu świata, i aby spróbować je rozwiązać.

Naukowe rozwiązania

Działalność naukowa Ilji Miecznikowa miała charakter ofiarny: na przykład naukowiec wstrzyknął sobie bakterię tyfusu, aby sprawdzić skuteczność szczepionki. W tym samym celu podczas epidemii cholery we Francji wypił kulturę czynnika sprawczego tej choroby.

W 1887 Miecznikow wyjechał do Niemiec, następnie do Francji, gdzie za namową Ludwika Pasteura został kierownikiem laboratorium i zastępcą dyrektora Instytutu Pasteura.

Miecznikow nie tylko wniósł znaczący wkład w różne dziedziny biologii, ale także założył nowe. Na przykład gerontologia jest nauką o starzeniu się. Miecznikow z entuzjazmem studiował problemy starzenia się człowieka. W sercu jego koncepcji orbiozy leży system etyczny zdrowego i szczęśliwego życia i śmierci. Naukowiec uważał, że starość jest chorobą, a nauka powinna stworzyć środki do walki ze starzeniem się, aby ludzie żyli długo i w pełni sił. Nie wszyscy współcześni podzielali ten optymizm. W tamtych czasach starzy ludzie byli głównie pod opieką swoich bliskich. Pojawiły się nawet teorie, że osoby starsze należy uśpić chloroformem, gdy ich sprawność umysłowa i fizyczna spada. Miecznikow odrzucił nieludzkie podejście do starości. Współczesna gerontologia opiera się na koncepcje Miecznikowa.

Ilja Miecznikow: geniusz, który marzył o przezwyciężeniu starości
Ilja Miecznikow: geniusz, który marzył o przezwyciężeniu starości

Nobel i nie tylko

Ilja Miecznikow otrzymał Nagrodę Nobla w 1908 roku za fagocytarną teorię odporności. Jako francuski naukowiec.

Genialny naukowiec zmarł w Paryżu 15 lipca 1916 r. Ilja Miecznikow przekazał swoje ciało badaniom medycznym, a następnie kremacji.

Miecznikow był kawalerem najwyższego odznaczenia Francji – Legii Honorowej. Został odznaczony Orderami Japonii, Włoch i Serbii. Posiadał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Cambridge; był członkiem Londyńskiego Towarzystwa Królewskiego, Paryskiej Akademii Medycznej, Szwedzkiego Towarzystwa Medycznego, członkiem honorowym akademii nauk belgijskiej, paryskiej, petersburskiej, wiedeńskiej i innych.

Wśród wyróżnień naukowych Miecznikowa znajduje się Medal Copleya przyznany przez Royal Society of London, najstarsza ze wszystkich nagród naukowych.

Ukraina także pamięta i czci geniusza: jego imieniem nazwano Charkowski Instytut Mikrobiologii i Immunologii. Naprzeciwko niego w 2005 roku postawiono pomnik naukowca. Miecznikow nosi imię Odeskiego Uniwersytetu Narodowego i regionalnego szpitala klinicznego w Dnieprze.

Portret tego wielkiego wizjonera, który rozpoczął swoją podróż w Charkowie przez Odessę, Berlin, Paryż zdobi nie tylko znaczki pocztowe. W 1970 roku Międzynarodowa Unia Astronomiczna poświęciła Miecznikowowi otwarty krater po drugiej stronie Księżyca.

Zwiedzaj Odessę
Artykuł powstał powstał przy współpracy z BP Chortycia organizującym wycieczki do Odessy

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Prosze wpisz swój komentarz!
Proszę podaj swoje imię/nick

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.