Zamek Kamieniec w Korczynie-Odrzykoniu

Kamieniec jest gotycką warownią obronną z XIV wieku, która ulokowała się jak wiele takich budowli na skalnym wzgórzu na wysokości 452 m n.p.m. Za czasów Kazimierza Wielkiego był typowym obiektem obrony pogranicza, szczególnie traktu handlowego z Polski na Węgry przez Przełęcz Dukielską. Rozbudowa zamku w kierunku wschodnim spowodowała powstanie baszty i otaczającej zamek fosy. W wieży mieściła się także zbrojownia i więzienie. Kolejna rozbudowa wzbogaciła zamek o obiekty w stylu renesansowym.

Zamek Kamieniecki, a obecnie jego ruiny znajdują się w Podzamczu, niedaleko Krosna na pograniczu Korczyna i Odrzykonia, na skraju Czarnorzecko–Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego. Muzeum zamkowe posiada także oddział, jakim jest położone 11 km od Krosna Muzeum Kultury Szlacheckiej W Kopytowej.

Zwiedzanie obiektu

Do zwiedzania udostępniona jest przede wszystkim najbardziej zachowana część wschodnia, gdzie mieści się dawne wejście do zamku przed jego przebudową. Tam też ulokowane zostało małe muzeum urządzone przez pasjonata zamku i kolekcjonera Andrzeja Kołdera. Zwiedzający mogą także nabyć bilet do części, gdzie znajduje sala tortur (powyżej kasy po prawej stronie).

Pewne fakty z historii

Od roku 1396 zamek stał się własnością rycerza Klemensa z Moskorzewa herbu Pilica, za zasługi wojenne w obronie Wilna. Powstał wtedy zamek górny i przedzamcze wschodnie, a następnie kaplica zamkowa, gdzie msze odprawiał św. Jan z Dukli, kiedy był jeszcze gwardianem w Krośnie. Od 1407 roku rodzina Moskarzewskich zaczęła używać nazwiska
Kamienieccy, żeby podkreślić, iż zamek stanowi gniazdo rodowe. Z tego rodu panował tutaj pierwszy w Polsce dożywotni hetman wielki koronny, Mikołaj Kamieniecki, który m.in. w rozgromił Wołochów (w 1509 roku wojska hospodara Bohdana Ślepego pod Suczawą) i Tatarów (w 1512 roku pod Łopusznem i Wiśniowcem). Król Polski Zygmunt Stary powierzył mu nawet w 1515 roku tymczasową władzę w kraju, gdy on przebywał z wizytą w Wiedniu.

W 1530 roku Klemens Kamieniecki sprzedał niższą wschodnią część Kamieńca Sewerynowi Bonerowi – bankierowi królowej Bony Sforzy. Następnie niższy zamek postawiono na nowo i Bonerowie stali się jego właścicielami w 1593 roku. W późniejszym okresie część zamku należała do Stadnickich, a następnie nabyli ją Skotniccy.

„Zemsta” Aleksandra Fredry

W tym czasie w sądzie Krośnie toczył się proces pomiędzy Piotrem Firlejem, który był mężem Jadwigi Firlej, a Janem Skotnickim, o prawo do korzystania ze studni zamkowej, a potem o wycinkę drzew. To właśnie ta niezgoda między Skotnickimi i Firlejami była przyczyną kolejnych konfliktów i złośliwości, co zostało potem uwiecznione w „Zemście” – Aleksandra Fredry. Jan Skotnicki w tej komedii jest Rejentem Milczkiem. Jego robotnicy naprawiający górny zamek zostali napadnięci przez Firleja, który w trakcie tego aktu zniszczył rynny. Rejent pozwał go do sądu, a kres długoletniemu konfliktowi położył ślub, jaki odbył się w 1638 roku, zawarty przez wojewodzica Mikołaja Firleja (Wacława), z kasztelanką Zofią Skotnicką (Klarą).

Legenda o karlicy Kasi

Jak podaje legenda, szlachcianka karlica Kasia była dwórką wojewodziny Barbary Kamienieckiej i często gościła na dworze królowej Bony. Królowej bardzo się ona spodobała i dlatego zamieszkała na Wawelu. W tamtym okresie panowała moda, że władcy chcieli mieć w swoim orszaku grupę karłów. Kasia po kilku latach poślubiła Kornelka, który także nim był. Para została „podarowana” cesarzowi Karolowi V i zamieszkała w hiszpańskiej Granadzie. Kasia tęskniła za Odrzykoniem i kazała przyrzec mężowi, żeby po jej śmierci ją tam pochował. Wkrótce zmarła z nostalgii i tęsknoty. Barbara Kamienicka nic nie wiedziała o śmierci jej byłej podopiecznej.

Pewnego wieczora zobaczyła Kasię siedząca przed komikiem, w swoim dawnym miejscu, podeszła w jej stronę, ale zjawa zniknęła. Od tamtego momentu zjawa karlicy Kasi była często widywana na zamkowych murach i dziedzińcu o zachodzie słońca, ubrana w długą renesansową zieloną suknię. Niektórzy ponoć słyszeli nawet jej śmiech.

Muzeum wsi w Odrzykoniu

W Domu Strażaka mieści się muzeum (nie dane było nam zastać jej otwartej). Powstało w 1998 roku. Jak można przeczytać w ogólnodostępnych informacjach mieści zbiory etnograficzno-historyczne (narzędzia i sprzęty rolnicze oraz gospodarstwa domowego, stroje ludowe, wykopaliska archeologiczne z zamku Kamieniec, pamiątki historyczne związane m.in. z mieszkańcami wsi, działającymi w Odrzykoniu organizacjami oraz okresem II wojny światowej – wikipedia)  oraz strażackie (dawny sprzęt pożarniczy, sztandar i odznaczenia oraz pamiątki po odrzykońskich strażakach – wikipedia).

Źródło:

[1] http://zamekkamieniec.iq.pl/
[2] wikipedia

[mappress mapid=”71“]