Na Żywiecczyźnie w różnych miejscach znajdują się dzwonnice loretańskie. Jedną z nich jest drewniana dzwonnica stojąca tuż przy drodze z Żywca do Suchej Beskidzkiej w Lasie. Mieści się przy dawnej szkole niedaleko Gminnego Ośrodka Kultury. Wzniesiono ją w XIX wieku, a do 1941 roku sąsiadowała z kaplicą, którą zburzyli Niemcy okupujący te ziemie. W latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku dzwonnica była w złym stanie technicznym, więc ją rozebrano i postawiono na nowo. Ze starej dzwonnicy pozostał oryginalny dzwon. Obecnie jest nieużywana, jednak stanowi bardzo ciekawy przykład obiektu tego typu wykonanego z drewna o konstrukcji słupowej.
Dzwonnice loretańskie
Dzwonnice loretańskie, czyli tzw. „burzoki” służyły mieszkańcom wsi, by odgonić burzę. Budowano je pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku. W Polsce od XVII wieku rozpowszechnił się kult Matki Bożej Loretańskiej, co wiąże się z opisywaną dzwonnicą. Ludzie pielgrzymowali do włoskiego Loreto i przynosili na pamiątkę dzwonki. Wierzono, że mają one moc ochronną oraz wypędzą pioruny, burze i grad. Na Żywiecczyźnie, Orawie i Podhalu budowano je, by także alarmować ludność przed takimi zagrożeniami w tym pożarami. Dzwonienie służyło także wzywaniu na modlitwy różańcowe, majowe czy Anioł Pański. Dzwonnica loretańska traciła także moc ochronną przed burzami, gdy dzwoniła na pogrzeb.
Źródło:
[1] http://p7.zelnet.net/
Uwielbiam odkrywać miejsca, w których nie byłem. Chodzę po górach i podróżuję. Interesuje mnie historia, sport oraz etnografia. Zajmuję się także genealogią rodzinną.
