Perła Liptowskich Matiaszowców

Zawsze gdy jedziemy gdzieś w góry lub w innych celach rekreacyjnych mijamy różne ciekawe miejsca. W zależności od posiadanego czasu lub nastroju staramy się zwiedzić coś po drodze. Czasami jest to zaplanowane lub wynika po prostu z przypadku.

Tym razem przystanek był zaplanowany, jednak dopiero podczas jazdy przez Słowację. Jechaliśmy do Bukowiny Tatrzańskiej i jak to zwykle bywa przez Słowację  granicą Korbielów – Orawska Półgóra (słow. Oravská Polhora). Niedaleko granicy Suchá Hora (pl. Sucha Góra) – Chochołów postanowiliśmy skręcić w kierunku Zuberzca (słow. Zuberec) i następnie przejechać słowacką stroną Tatr, by przekroczyć granicę Jurgów – Podspády i stamtąd dojechać do zarezerwowanego apartamentu.

drogawsi
Liptowskie Matiaszowce

Z Orawy do Liptowa

Zuberzec leży na Orawie (słow. Orava), która graniczy górami przez górską przełęcz z Liptowem (słow. Liptov). Przebiega tędy asfaltowa droga nr 584 z Trzciany (słow. Trstená) do Liptowskiego Mikułasza (słow. Liptovský Mikuláš, do 1952 Liptovský Svätý Mikuláš). Właśnie tędy jechaliśmy w kierunku Polski i dalej w kierunku Wysokich Tatr (słow. Vysoké Tatry).

Wyżnia Huciańska Przełęcz (słow. Vyšné Hutianske sedlo) jest zatem punktem granicznym dwóch regionów / krajów (jak Słowacy mówią na województwa) i posiada wysokości 950 m n.p.m. i dzieli Jaworzyńską Kopę (słow. Javorína, 1277 m n.p.m.) oraz Huciański Beskid (słow. Beskyd, 950 m n.p.m.). Na przełęczy rozpoczyna się także popularny szlak na Siwy Wierch (słow. Sivý vrch, 1805 m n.p.m.) w Tatrach Zachodnich i miejsce to służy za parking.

Perła Liptowskich Matiaszowców Wyżnich

Jadąc tą drogą wielokrotnie, zawsze chciałem zatrzymać się w małej miejscowości, zlokalizowanej jako pierwsza liptowska miejscowość od strony wspomnianej przełęczy, a mianowicie w Liptowskich Matiaszowcach (słow. Liptovské Matiašovce). Rozciąga się stąd malowniczy widok na Wielkiego Chocza (słow. Veľký Choč, 1608 m n.p.m.), na którym byłem kiedyś w zimie. Wioska dzieli się na dwie części, a w jej południowej części, na skraju Wyżnich Matiaszowców (słow. Wyšné Matiašovce) stoi kościół otoczony murowanym ogrodzeniem z basztami umieszczonymi na jego rogach i pokrytymi drewnianymi gontami.

drogawsi
Widok na Góry Choczańskie

Wielka Rola Władysława Matiaszowskiego

Kościół farny powstał w XVI wieku, jednak jego obecny ufortyfikowany wygląd zawdzięcza nitrzańskiemu biskupowi, Władysławowi Matiaszowskiemu, który pochodził z Niżnych Matiaszowców. To właśnie on w 1697 będący członkiem możnego rodu z Liptowa – postawił kościół z dedykacją do św. Władysława, króla Węgier. Taka inskrypcja znajduje się nad wejściem do zakrystii.

Kościół ponownie został przebudowany w XVIII wieku i wygląd renesansowo-barokowy zastąpił sam barok. Obiekt przypomina w pewnym sensie obronne miasta i kościoły warowne w Siedmiogrodzie. Jednocześnie posiada także urokliwy wiejski charakter.

srodek
Za murem kościoła farny

Powód do powrotu

Okoliczne budynki także pięknie prezentują się obok świątyni. Droga tutaj jest jednak bardzo kręta i spacerując nią trzeba uważać na przejeżdżające samochody. Udałem się kawałek w górę wsi, gdzie znajduje się kapliczka i krzyż. Następnie udaliśmy się z Kasią do środka kościoła, tzn. przez bramę na teren kościoła. Niestety sam kościół był zamknięty, więc pozostał nam spacer dookoła. Jeżeli będzie okazja chcielibyśmy tutaj wrócić i zwiedzić wnętrze.

Może kiedyś to się uda, gdyż jak wspomniałem co jakiś czas tędy jeździmy. Obok świątyni mieści się mały cmentarz. Nad obiektem i całą wsią czuwa Jan Nepomucen, którego figura mieści się kawałek obok głównej drogi.

Tomek

źródła:

[1] wikipedia
[2] Anna Ochremiak – krajoznawcy.info.pl

032 23 Liptovské Matiašovce-Nižné Matiašovce, Słowacja

Podziel się swoją opinią lub może chcesz coś dodać do dyskusji?

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.