W samym centrum Bielska-Białej po wschodniej stronie rzeki Białki mieści się rewitalizowany Plac Wojska Polskiego z 1723 roku, a właściwie można powiedzieć, że to jeden z kilku bielskich rynków. Z ważniejszych obiektów tutaj prosperujących wyróżnić można duży sklep sieci Społem Dom Handlowy Klimczok (swojego czasu największy tego typu obiekt w Polsce), kultowa budka z lodami/rurkami greckimi „Lody Eskimo” czy kamienica, gdzie mieścił się kiedyś Ratusz w Białej, a także leżące na Szlaku spacerowym Bajkowe Bielsko-Biała pomniki Smoka Wawelskiego i Bartoliniego Bartłomieja oraz Don Pedra de Pommidore, Szpiega z Krainy Deszczowców.

Sam plac był miejscem, gdzie odbyły się tutaj słynne historyczne wydarzenia jak chociażby zjazd marszałków i konsyliarzy, na którym podpisano akt utworzenia Generalnej Rady Stanów Skonfederowanych (tzw. Generalności), czyli
naczelnej władzy konfederacji barskiej.

Kamienica „Pod Żabami”

Kamienica „Pod Żabami” usytuowała się w narożu rynku, skrzyżowanie placu Wojska Polskiego (nr 12) i ulicy Targowej (nr 2). Obiekt jest w stylu secesyjno-modernistycznym. Naprzeciwko niej mieści się ewangelicki kościół Marcina Lutra. Kamienica została wzniesiona w 1903 roku, zaprojektował ją bialski architekt Emaunel Rost junior (1848-1915). Jego ojciec także był architektem, a całą rodziną zasłużyła się dla miasta, gdyż należeli oni do najważniejszych twórców zabudowy centrum. Kamienica jest przykładem budynku inspirowanego architekturą wiedeńską i dlatego też m.in. w tamtym okresie miasto nazywano „małym Wiedniem”. Takie budynki projektowali architekci wiedeńscy np. Max Fabiani, Leopold Bauer oraz architekci miejscowi m.in. Karl Korn, Andrzej Walczok.

Trochę historii

W kamienicy na początku funkcjonowała winiarnia Rudolfa Nahowskiego oraz mieszkania. Nad wejściami mieszczą się wukusze, a w centralnym miejscu pseudo wieża pięciokondygnacyjna. Elewacja budynku imituje mur pruski. Ścianę północną zdobią płaskorzeźby owadów (chrabąszcze oraz elementy przypominające kartusze herbowe) oraz portal z figurami dwóch żab ubranych we fraki (nad wejściem od strony ulicy Targowej). Jedna z żab trzyma w ręce fajkę, a w drugiej kieliszek, leżąc na beczce wina z datą 1795, a druga gra na mandolinie. W roku 2019 zrekonstruowano poszycie dachowe, wzorując się na historycznych zdjęciach, dachówka „karpiówka” jest w kolorach pomarańczowym i zielonym.

Miejsce warto odwiedzić, gdyż jak zostało wspomniane, znajduje się w centralnym punkcie miasta, co wraz z innymi atrakcjami może stanowić jeden z celów spaceru.

Źródło:

[1] Jerzy Polak: Przewodnik po Bielsku-Białej. Bielsko-Biała: Towarzystwo Miłośników Ziemi Bielsko-Bialskiej,
2000. ISBN 83-902079-0-7.
[2] Chojecka E., Architektura i urbanistyka Bieska-Białej, 1855-1939, Katowice 1987, s. 59.
[3] Dominikowski J., Z bielskiej secesji, [w:] Spotkania z zabytkami, 1993, nr 12, s 28-30

Tomek

Uwielbiam odkrywać miejsca, w których nie byłem. Chodzę po górach i podróżuję. Interesuje mnie historia, sport oraz etnografia. Zajmuję się także genealogią rodzinną.