Czeski Archeopark w Kocobędzu-Podoborze

Pewnej soboty udaliśmy się na zwiedzanie Śląska Cieszyńskiego i tzw. “Zaolzia” po czeskiej stronie. Wcześniej kilkakrotnie jadąc z Czeskiego Cieszyna w stronę Karwiny chciałem zatrzymać się w Kocobędzu-Podoborze (cz. Chotěbuz-Podobora) jednak nigdy nie udawało mi się trafić pod grodzisko. Tym razem nie dałem za wygraną i trafienie na parking pod Archeoparkiem okazało się łatwiejsze niż przypuszczałem (wręcz śmiesznie proste :-)) i dziwiłem się jak poprzednimi razami nie udało się tam podjechać autem.

Archeopark Kocobędz-Podobora (Zwierzyniec)

Archeopark Kocobędz-Podobora znajduje się w miejscowości Zwierzyniec i samo grodzisko jest nazywane “Starym Cieszynem” lub “Cieszyniskiem”, gdyż ówcześni mieszkańcy przenieśli się stąd na Górę Zamkową w Cieszynie w XI wieku. Jadąc drogą krajowo w kierunku Karwiny i Ostrawy w Kocobędzu trzeba skręcić w lewo i zjechać drogą w dół i tam już z daleka będzie widać to miejsce.

Czas zacząć zwiedzanie

Przyjechaliśmy tam w upalne popołudnie. Pod grodziskiem znajduje się parking. Następnie udaliśmy się do muzeum przekraczając most nad potokiem, który pozostał można powiedzieć po “oryginalnej” Olzie (cz. Olše, niem. Olsa), gdyż rzeka często wylewała, a przed rokiem 1710 rzeka przesunęła się spod grodziska na 500 do 700 metrów w kierunku wschodnim, gdzie obecnie jest stanowi naturalną polsko-czeską granicę. Na parterze mieści się recepcja, gdzie kupuje się bilety wstępu oraz pamiątki i publikacje. Zwiedzanie odbywa się tylko i wyłącznie w obecności przewodnika i oprowadza on grupy co pół godziny. Wejście do grodziska rozpoczyna się na samej górze muzeum. Można tam wjechać windą lub skorzystać ze schodów. W trakcie oczekiwania na przewodnika istnieje możliwość skorzystania z poczekalni i zwiedzić ekspozycje. Zgromadzone zostały tutaj znaleziska archeologiczne i nie tylko.

Od epoki brązu do średniowiecza

Samo grodzisko zostało zrekonstruowane i stworzone na wzór słowiańskiej osady z VIII – XI wieku. Badania archeologiczne wskazały ponadto, że pierwsze osadnictwo w tym miejscu miało miejsce już w późnej epoce brązu i w okresie tzw. kultury hasztalskiej. W V wieku przed naszą erą grodzisko przestało istnieć. Słowianie osiedlili się tutaj w VIII wieku. Ekspozycja muzeum przedstawia informacje i eksponaty dotyczące wszystkich okresów osadnictwa na tych ziemiach. Istnieje tutaj także ekspozycja przedstawiająca mieszkańców osady, zwierzęta i wojowników. Jak widzieliśmy osobiście istnieje opcja skorzystania z prelekcji, gdzie przewodnik opisuje eksponaty i w trakcie prezentowana jest wizualizacja filmowa. Braliśmy w czymś takim udział w podobnym miejscu, a mianowicie w Karpackiej Troi, ale o tym opiszę w oddzielnym artykule. Archeopark był budowany od 2001 roku i otwarty w 2005 roku.

Oczekiwanie na przewodnika

Poniżej furtki, gdzie rozpoczyna się wejście na terenie grodziska wraz z nami zgromadzili się inni turyści, głównie z Czech. Grupa liczyła około 30-40 osób, w tym sporo dzieci i nawet jeden pies rasy york 😉 noszony przez jedną z pań w plecaku. Pojawił się przewodnik, który przywitał się i rozpoczął opowiadanie o osadzie. Od samego początku zyskał naszą i innych sympatię, gdyż w jego opowiadaniu było widać pasję i ze kocha to co robi. Ruszyliśmy wyżej i co jakiś czas był przystanek, gdzie przewodnik przedstawiał kolejne informacje. Najpierw zwiedzanie prowadzone było na samą górę grodziska pod bramą wjazdową z mostem i wałami z drewnianym ogrodzeniem z palisady. Widać dokładnie jak rozciągała się osada pierwotnie. Grodzisko w obecnym kształcie zajmuje stosunkowo mały obszar, a w rzeczywistości rozciągało się dalej. Otoczony akropol jest miejscem, gdzie zrekonstruowano chaty i inne obiekty. To tutaj odbywają się imprezy plenerowe. Naturalnymi trudnościami w zdobyciu grodziska było położenie na wysokim wzniesieniu. Z północy płynęła Olza, była także fosa, a z drugiej strony ogradzające gród wały były powyżej stromego wejścia lasem.

Grodzisko Gołęszyców

W czasach słowiańskich mieścił się tutaj jeden z grodów plemienia z grupy lechickiej: Gołęszyców, Golęszyców, Gołężyców (cz. kmen Holasiců, Holasicové, niem. Golensizen), którzy byli nieliczni, jednak mieszkali w strategicznym miejscu na szlaku handlowym prowadzącym przez Bramę Morawską z południa na północ. Graniczyli oni z Wiślanami, Opolanami, Morawianami i być może z plemieniem Głubczyców. W XI wieku wszystkie ich grody zostały prawdopodobnie najechane przez Państwo Wielkomorawskie (także Wielkie Morawy – cz. Velká Morava, słow. Veľká Morava, łac. Magna Moravia lub Rzesza Wielkomorawska – cz. Velkomoravská říše, słow. Veľkomoravská ríša), na czele którego stał Świętopełk I (także Światopełk, Zventapu, Zwentibald, Zuendibolch, Suatopluk, grecki Σφενδοπλόκος/Sphendoplόkos, Σφεντοπλικος/Sphentoplikos, starosłowiański Свѧтопълкъ/Svętopъłkъ, staroruski Свѧтополкъ/Svętopołkъ, Святополкъ/Svjatopołkъ, słowacki Svätopluk), trzeci władca z dynastii Mojmirowiców. Opuścili oni to miejsce w XI wieku i osiedlili na Górze Zamkowej.

Akropol i zrekonstruowane obiekty

Stamtąd udaliśmy się na teren zrekonstruowanych obiektów. Wszyscy myśleli, że przejdziemy okazałym mostem, jednak tak się nie stało i na teren obecnej osady dostaliśmy się jakby od dołu. W tym miejscu zrekonstruowano kilka chat, które można zwiedzać. Przewodnik opisuje każde z miejsc i zwiedzający mogą sami spróbować użyć obecnych narzędzi. Nie zabrakło także posągu słowiańskiego Boga Swaroga. Na miejscu także jest poletko z zasadzonymi ziołami. Jednym z najbardziej atrakcyjnych miejsc jest mała zbrojownia, gdzie osobiście można przytrzymać tarczę czy miecz. Co ciekawe ta atrakcja była najciekawsza dla mężczyzn po trzydziestce i łącznie ze mną każdy chciał sprawdzić to osobiście. Dla dzieci z kolei najbardziej atrakcyjne było strzelanie z łuku do tarczy. Przewodnik pokazywał dzieciom jak mają trzymać łuk i strzały. Po zwiedzeniu tego miejsca udaliśmy się sami w dół, by kontynuować dalszą podróż w kierunku Karwiny i Polski. Zakupiliśmy tradycyjnie pamiątkowe magnezy i udaliśmy się do samochodu.

Praktyczne informacje:

Godziny i okresy wstępu:

  • maj, czerwiec, wrzesień, październik: wtorek-piątek przez cały dzień (na zamówienie)
  • maj, czerwiec, wrzesień, październik: sobota-niedziela 9:00-17:00 (z przewodnikiem)
  • lipiec, sierpień: wtorek-niedziela 9:00-17:00 (z przewodnikiem)

Bilety (lato 2018) w koronach czeskich:

  • Podstawowy-lato: dziecko do lat 6 bezpłatnie, dzieci w wieku 6-15 lat i emeryci: 50 Kč, dorośli: 90 Kč, rodzina: 200 Kč
  • Pakiet interaktywny: dziecko do lat 6 bezpłatnie, dzieci w wieku 6-15 lat i emeryci: 30 Kč, dorośli: 30 Kč, rodzina: 30 Kč
  • Imprezy letnie: dziecko do lat 6 bezpłatnie, dzieci w wieku 6-15 lat i emeryci: 80 Kč, dorośli: 120 Kč, rodzina: 300 Kč
  • Podstawowy–zima: dziecko do lat 6 bezpłatnie, dzieci w wieku 6-15 lat i emeryci: 30 Kč, dorośli: 60 Kč, rodzina: 100 Kč
  • Imprezy zimowe: dziecko do lat 6 bezpłatnie, dzieci w wieku 6-15 lat i emeryci: 45 Kč, dorośli: 70 Kč, rodzina: 180 Kč

Można także płacić kartą.

Adres:

Archeopark Chotěbuz-Podobora
ul. Karvinská 455, Chotěbuz 735 61

Tomek

źródło:

[1] wikipedia
[2] http://www.cieszyn.pl/?p=categoriesShow&iCategory=94 (dostęp 29.06.2018)
[3] https://www.archeoparkchotebuz.cz
[4] W. Kuś, 2009, s. 231

Czechy

Podziel się swoją opinią lub może chcesz coś dodać do dyskusji?

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.